دست نوشته خواجه نصیر در حاشیه نسخه‌ای کهن

حسینی نژاد | شهرآرانیوز - تشیع امامی در قرون پنجم و ششم، در میان ۲ منطقه عراق و شام نفوذی مؤثر و درخور داشت. می‌توان گفت در این ۲ قرن، تشیع با یک بال در عراق و با بال دیگر در شام، بخش چشمگیری از جهان عرب را تحت تأثیر خود قرار داده بود. هرچند آثار پدیدآمده در حوزه حلب در اصل متأثر از حوزه عراق بود، خود نشان از آن داشت که مدرسه‌ای استوار برای شیعه در آن ناحیه ایجاد شده است. غنیه النزوع ابن زهره حلبی، از مهم‌ترین میراث‌های حوزه شیعی حلب است، اثری که با همت بلند عالمان شیعه تا امروز باقی مانده است و سندی محکم از حضور شیعیان در جامعه حلب به شمار می‌رود.

نسخه‌ای به شماره ۱۰۵۶۴ در گنجینه نسخ خطی کتابخانه مجلس شورای اسلامی محفوظ است که کهن‌ترین دست نویس کتاب است و در سال ۶۱۴ قمری کتابت شده است. از ویژگی‌های این دست نویس آن است که خواجه نصیرالدین توسی در ایام جوانی آن را بر ابن بدران مازنی مصری، از شاگردان ابن زهره، قرائت کرده و ابن بدران در صفحه‌ای از آن اجازه‌ای مبسوط برای خواجه نوشته است. همچنین یادداشتی در این نسخه به خط خواجه نصیرالدین توسی هست که نشان می‌دهد توسی این نسخه را در سال ۶۲۴ قمری مقابله کرده است.